Gusti Dudu Memedi

Gunung Merapi pirang-pirang dina iki lagi “mengguk”. Ana sing ngelingake kanggo masyarakat sakiwa tengene supaya Merapi kuwi ana ora kanggo diwedeni. Merapi kuwi ana kanggo nguripi lan diuripi. Tegese ora perlu wedi sanadyan Merapi lagi erupsi. Yen kudu ngungsi ya dilakoni wae, nanging ora kalawan rasa wedi. Ana wektune urip bebarengan kuwi ngrasakake kepenak bebarengan, nanging ana uga kala mangsane ngrasakake prihatin bebarengan.

Lah, semana uga bab Toret kang ditampa bangsa Israel. Anane Toret kuwi ora supaya diwedeni, nanging supaya diuripi bebarengan. Nadyan ta mangkono, panampane bangsa Israel, Toret kuwi wis dadi pranatan sing kaku. Kayadene bab nucekake dina Sabat, bangsa Israel wis kebacut nampa yen ing dina Sabat kuwi dina kagem Gusti Allah. Mula ora dikeparengake ing dina Sabat nyambut gawe nadyan ana wong kelaran sing butuh ditulung. Pranatan iki asipat kaku. Harga mati! Tegese pranatan iki kang milah bab bener apa salah. Yen dilakoni bener, yen ora dilakoni salah (dosa). Dadine bangsa Israel wedi karo Toret amarga yen ora nindakake bakal dosa. Iki padha karo wong numpak pit montor nganggo helm kuwi supaya apa? Akeh sing mangsuli supaya ora dicekel polisi. Blaik... Rak ya dadi salah panemu? Nganggo helm ora amarga supaya slamet nanging supaya ora dicekel polisi. Lha yen neng ndalan ora ana polisi, banjur apa ya isih padha nganggo helm?

Sikep wedi marang aturan/ajaran iki sing dadi penyakite agama. Saben Minggu ngibadah neng greja, saben Jemuwah sholat neng masjid kuwi amarga apa? Akeh lho sing ngibadah amarga kepeksa. Wedi... Pekewuh... Lho ngibadah kok wedi? Apa Gusti kuwi memedi? Gunung Merapi sing erupsi ora perlu diwedeni nanging diuripi bebarengan supaya bisaa nguripi. Lha pranatan kuwi ana, ora kanggo meden-medeni umat, nanging kanggo diuripi bebarengan supaya bisaa nguripi lan dadi berkah. Rak ya ngono ta?